Waarschijnlijk ben je al honderd lijstjes tegen gekomen met wat je echt moet aanschaffen als je een baby krijgt. Super leuk allemaal en ook best handig maar niet alles is altijd echt nodig. Veel dingen hangen ook van je eigen visie af. Vaak zijn de lijstjes ook met een marketing idee gemaakt. In dit lijstje vind je een paar handige items die ik heel waardevol vond. Ik vertel je welke en leg uit waarom. KipKep pittenzak. De KipKep pittenzak is heel handig in gebruik. je doet hem 30 seconden in de magnetron en hij is lekker warm. De pittenzak heeft een speciale vorm, waardoor hij lekker op het buikje van de baby kan liggen bij krampjes. En dat is handig want warmte helpt je baby bij pijn. Ook ideaal om de wandelwagen/ bedje/ Maxi-Cosi mee voor te verwarmen op koude dagen. Stylfile nagelknipper. Oh die kleine nageltjes, zo schattig maar vreselijk om te knippen! Mijn eerste keer was echt een trauma en daarom ben ik opzoek gegaan naar een nagelknipper waarmee het niet fout kan gaan. De Stylefile is zo één. Doordat hij een schuine kniprand heeft is het eigenlijk onmogelijk om nog in het velletje van de kindje te knippen. De handjes willen niet altijd stil blijven en daardoor knip je wel eens mis. Met deze knipper eigenlijk onmogelijk. Wat een verademing! En zet een filmpje op als je kindje wat ouder is, zo is hij afgeleid. Babyfoon met camera. De eerste periode is het belangrijk dat je je kindje goed in de gaten houdt met slapen. Ligt hij nog goed, niet onder de deken, speen nog in z'n mond etc. ect. Als ze ouder worden ook handig om te kunnen kijken wat ze doen, slaapt hij al? Kan ik al douchen? Staat hij niet rechtop in bed? Klimt hij er niet uit? Daarnaast vond ik het heerlijk om constant naar mijn kind te kunnen kijken. Tot een jaar of drie hartikke leuk om te zien wat ze uitspoken in bed. Drager. Ga naar een consulent en pas een verschillende dragers. Zo ontzettend handig als je naar het stand gaat, het bos, uit eten en je kind moet slapen. Die kinderwagen is heel vaak erg onhandig en vaak slapen ze daarin veel onrustiger dan lekker dicht bij je. Schommelstoel. Baby's zijn negen maanden in de buik gewiegd. Dit is dus een heel vertrouwd gevoel voor ze. Het liefst willen ze veel en vaak gewiegd worden. Hoe handig is het dat er dan een schommelstoel in de buurt is. Zo kun je af en toe toch even eten koken of naar de wc. Stokke new born set. Een TripTrap stoel is hartikke handig en heb je jaren plezier van. Het zorgt ervoor dat je kind goed aan tafel kan zitten en dit is weer handig met eten, knutselen, spelletjes etc. Op deze stoel kun je een new born nestje klikken. Zo zit je kindje al vanaf de geboorte gezellig aan tafel. Projector. Een projector met mild licht en een muziekje is heel handig. Je kindje heeft niet meteen een goed dag nacht ritme. Soms kan een kindje ook gewoon wakker zijn in de nacht. Door wat afleiding te bieden vermaken ze zich vaak nog wel in bed. Het milde licht, de figuurtjes en het muziekje kunnen er zelfs voor zorgen dat je kindje weer rustig in slaap valt. Matras topper of dik speelkleed. Als je kindje begint met rollen is het fijn als hij wat ruimte heeft. In de box is dit al snel beperkt. Maar je wilt je kindje niet meteen op de harde vloer leggen. Een (oude) matras topper of dik groot speelkleed is ideaal. Zodra ze echt beginnen te rollen kunnen ze er ook langzaam af gaan en op ontdekking gaan. Heel goed voor de ontwikkeling van je kind en leuk om zelf ook bij de zitten/ liggen. Goede camera. Want echt de kindertijd gaat zo snel voorbij! Maakt heel veel foto’s. Schrijf alle mijlpalen op, de leuke dingen, grappige dingen en minder leuke dingen. Zo waardevol om alles later terug te kunnen lezen. Natuurlijk zijn er nog genoeg andere producten. Die waarschijnlijk ook allemaal geweldig zijn. Maar aan deze items heb ik echt heel veel gehad en ook langdurig gebruikt. Nog meer tips? Plaats ze in de comments hieronder dan kan iedereen ze lezen.

Borstvoeding, wat een prachtige manier om je kindje te kunnen voeden. Ik had er altijd een heel romantisch beeld van. Het leek me geweldig om heerlijk intiem met je kindje te zitten. Ook nog eens praktisch, want het is altijd klaar en je hebt het bij je. Als ik om me heen keek leek het ook heel gemakkelijk te gaan. Kindje geboren hup borstvoeding op gang en klaar. Helaas kwam ik er al snel na de geboorte van de eerste achter dat dit niet altijd zo werkt. In deze blog vertel ik je hoe mijn twee borstvoedingsavonturen zijn verlopen. Maart 2017 werd Theun geboren. Ik moest en zou borstvoeding geven. Ik had me goed verdiept dacht ik en overal aangegeven dat ik dit wilde doen. Na een snelle bevalling moesten we echter naar het ziekenhuis. Geen goudenuurtje dus, meteen kleren aan en in de ambulance. Geen huid op huid. In het ziekenhuis kregen we weinig tot geen begeleiding. Opeens dacht ik, mijn kind moet drinken! Dus hebben we zelf maar een dappere poging gedaan om Theun aan te leggen. Geen huid op huid maar gewoon even iets proberen. Dit was erg klungelig en een zuster probeerde wel iets te helpen maar had er geen zin in. Toen ik niet meteen naar huis mocht kwamen ze al aan met een flesje kunstvoeding. Theun was 4350 gram, een flinke baby en die moeten wel meteen drinken vonden ze in het ziekenhuis. Hierop zei ik meteen nee ik ga borstvoeding geven dus ik leg hem eerst aan. Eenmaal thuis gingen we dapper verder en Theun leek goed te drinken. Maar aan zijn gewicht konden we zien dat het niet lukte, ook was hij suf, gelig en viel steeds in slaap. We begonnen met één kunstvoeding in de avond te geven. Als hij die dronk kon ik kolven en ook overdag kolfde ik met de Medela elektrische kolf om iets op gang te krijgen. Wat ik kolfde kreeg Theun in een slangetje via de borst erbij. Met kolven krijg je echter minder melk uit te borst dan wanneer het kindje live drinkt dus dit gaf nog geen hoopvol beeld. De verloskundige en kraamzorg sloten alles af en wij bleven achter met een kind wat nog niet volledige borstvoeding kreeg. Toen het consultatiebureau kwam was Theun dus nog steeds onvoldoende gegroeid. Meer kunstvoeding erbij dus en kolven kolven kolven. De borstvoeding is bij Theun nooit helemaal lekker op gang gekomen. Theun heeft lang om te twee uur voeding nodig gehad. Als een baby genoeg drinkt tijdens een voeding moet er vrij snel 3 a 4 uren tussen een voeding kunnen zitten. Toen ik weer aan het werk ging liep de voeding snel terug. Ik werkte twee dagen achter elkaar, dit was niet goed voor de voeding, ook draaide ik nachtdiensten wat er voor zorgt dat de productie afneemt. Omdat het al een zware weg was geweest besloten we met 5 maanden dat het klaar was. Wat was ik teleurgesteld! Toen ik zwanger was van Lex besloot ik dan ook het anders te gaan doen. Overal goed aangegeven dat ik heel graag alles opnieuw wilde doen en er echt alles voor over had. Het moest beter lukken deze keer. Dat gouden uurtje zou ik nu krijgen en ook de kraamweek zou ik veel in bed liggen huid op huid. Ik ging naar voorlichtingen en keek veel filmpjes. Overal wordt gezegd dat het gewoon moet lukken elke vrouw kan borstvoeding geven en hier hoef je tijdens de zwangerschap niks extra’s voor te toen. Oké afwachten tot de bevalling dus. Na een mooie bad bevalling was Lex daar. We hoefden niet naar het ziekenhuis en konden de hele dag huid op huid liggen! Wat een geluk dit moest wel goed gaan. Dag drie was Lex echter toch teveel afgevallen ook had ik totaal geen stuwing of vol gevoel in mijn borsten. De kolf erop! Na 10 minuten kolven 1 drup! Hoe kan dit?! Ik had toch alles gedaan wat nodig was? Huid op huid, rust, aanleggen aanleggen aanleggen. Hoezo iedereen kan borstvoeding geven? Ik dus niet! Gelukkig had ik een geweldige kraamverzorgster die helemaal uitzocht wat we nog konden doen. Via de verloskundige kon ik een Medela Symphony kolf huren, dit is een medische kolf die extra veel kracht heeft om te voeding op gang te brengen. Lex kreeg een volledige dag kunstvoeding om op krachten te komen zodat hij daarna kracht had om te drinken, want borstvoeding vergt natuurlijk meer energie dan vanuit een fles. Ik ging fulltime kolven met de medische kolf en merkte dat het werkte. Mijn man vloog naar de winkel om fenegriek capsules te kopen en ik at veel anijs en volle producten. Het moest gewoon lukken. De borstvoeding kwam goed op gang. De productie werd steeds beter maar ik merkte na ongeveer 10 dagen dat Lex nog erg onrustig was. Hij dronk om de 1.30 a 2 uur en was dan erg onrustig. Omdat de kraamzorg weg was en de verloskundigen ook geen extra adviezen meer hadden heb ik toch een lactatiekundige ingeschakeld. Dit was nog erg lastig omdat er maar weinig in Friesland zijn en ze het erg druk hebben. Het liefst wil je natuurlijk dat ze zo snel mogelijk bij je langs komen. Gelukkig kon er iemand een gaatje vinden. Bij binnenkomst deed ze eerst een mondonderzoek en haar conclusie was al snel te strakke tongriem en lipriempjes. Hierdoor kon Lex niet goed aanhappen en had hij niet genoeg kracht om goed door te drinken. Dit was voor hem dus erg vermoeiend en zo kon de productie dus niet vol op gang komen. Na ons bezoek aan de tongriemkliniek (lees blog tongriemkliniek) merkte ik na 3 dagen al verschil. Lex kon beter aanhappen en het drinken ging goed. Hij was rustiger en was sneller tevreden. De medische kolf kon worden ingeleverd. Wel ben ik nog een tijdje aan de fenegriek capsules gebleven. Deze capsules heb ik nog steeds achter de hand voor als ik bijvoorbeeld heb gewerkt en ik merk dat de productie wat afneemt. Ook nu ik weer aan het werk ben merk ik dat het heel goed gaat. Wat een verschil met de eerste keer borstvoeding. Ik werk geen twee volledige dagen achter elkaar wat helpt voor de productie. Ik heb geen nachtdiensten meer. Het liefst geef ik minimaal borstvoeding tot 6 maanden. Bij Theun is dit dus helaas net niet gelukt maar bij Lex ga ik het zeker weer proberen. Na 6 maanden kunnen we dan rustig beginnen met vaste voeding (lees blog voeding). Ik luister deze keer goed naar mijn lichaam en pas mijn voeding aan. Succes met jullie avontuur en ik houdt jullie op de hoogte van mijn tweede avontuur.

Babyvoeding, een lastig onderwerp waar menig ouder onzeker over is. Ik krijg tijdens de cursussen regelmatig een vraag over babyvoeding. Wanneer begin je ermee, wat kun je het beste geven, hoe bewaar je het, etc. Het is een lastig onderwerp. Zoveel verschillende adviezen, zoveel onzekerheden. Ik heb me er meerdere keren in verdiept. Diverse boeken, blogs en filmpjes hebben mij een bepaalde kijk gegeven op babyvoeding. In deze blog vertel ik wat mijn ervaring is en wat mijn keuzes waren. Het begint al tijdens de zwangerschap, welke voeding kies ik voor mijn baby? Een moeilijke keuze. Niks is fout, doe waar jij je goed bij voelt. Het merendeel van de ouders kiest in eerste instantie voor borstvoeding, dit is een goede keuze omdat hier stoffen in zitten die (nog) niet nagemaakt kunnen worden. De kunstvoeding van tegenwoordig is echter ook goed en divers, er zit dus altijd een goede optie voor je kind bij. De helft van de ouders die voor borstvoeding kiest stopt snel of houdt het niet lang vol, dit komt omdat borstvoeding veel van je lichaam vraagt. Soms komt het niet goed op gang, zijn er complicaties of vindt de moeder het toch niet fijn. Dit is dus al de eerste lastige keuze die je als ouder moet maken. Vervolgens is de keuze wanneer ga ik beginnen met vast voedsel, en vooral welk vast voedsel. Weer zoveel keuzes. 4 maanden of 6 maanden. Voeding uit potjes of vers. Gepureerd of vast. Ik neem je mee in mijn keuzes. Keuze 1: borstvoeding. Ik wilde heel graag borstvoeding geven. Het leek me heerlijk om je kind dicht bij je te hebben en samen te genieten van de voeding. Daarnaast kunnen nog niet alle voedingsstoffen die in borstvoeding zit worden nagemaakt. Borstvoeding is over het algemeen milder voor de beginnende darmflora, kindjes kunnen hierdoor minder krampjes ervaren dan met kunstvoeding. Kortom allemaal voordelen die ik zag. Toen mijn eerste kind geboren was kwamen ook meteen de nadelen oftewel het harde werken aan het licht. Borstvoeding ging bij mij niet vanzelf. De eerste dagen was er nauwelijks melk en moest de kunstvoeding dus al snel in huis worden gehaald. Een combinatie van fles en borst voeding kan namelijk ook prima. Soms wordt de keuze dus al voor je gemaakt. Ik bleef echter volhouden en uiteindelijk konden mijn kindjes volledig borstvoeding drinken. De aanhouder wint! Borstvoeding is hard werken, maar als het eenmaal opgang is heeft het echter ook veel voordelen. (Lees meer hierover in mijn borstvoedingsblog) Keuze 2: rond 6 maanden beginnen met de hapjes. Na het lezen van diverse boeken van experts zoals De poepdokter (poepdokter junior) en Eten voor de kleintjes (Steven Kleintjes) kwam ik tot de conclusie dat ik niet veel eerder dan 6 maanden wilde beginnen met het geven van vast voedsel. De darmen zijn pas volledig gerijpt na 6 maanden en daardoor dus dan pas in staat vast voedsel goed te verwerken. Daarnaast zitten alle voedingsstoffen in de melk die de kindjes de eerste 6 maanden krijgen en hebben ze in principe meer nodig dan dat. Kijk echter goed naar je kindje. Volg zijn signalen op: kan het zijn hoofdje wat rechtop houden, smakt het met je mee als jij eet, kijkt het je het eten uit de mond, kan het goede kauwbewegingen maken, heeft het weinig tot geen krampjes meer. Twijfel je over wanneer je moet beginnen? Probeer het eerst met milde hapjes. Als je kindje het niks vindt merk je dat snel genoeg en kun je nog even wachten. Merk je dat je kindje erg onrustig is na de eerste hapjes? Wacht dan nog een tijdje. Het kan zijn dat de darmen er nog niet aan toe zijn of je kindje gevoelig is voor bepaalde voedingsstoffen. Keuze 3: vers gemaakt eten. Wij hebben nooit een potje of kant en klare maaltijd voor onze kinderen gekocht. Eerste gedachte heel simpel we zouden het zelf ook niet lekker vinden. Daarnaast is het heel goed dat de kindjes meteen de echte smaak van het eten leren. Meteen leren hoe het voedsel smaakt als wij het bereiden biedt kansen voor de toekomst. In vers voedsel zitten daarnaast meer voedingsstoffen dan in de kant en klare hapjes. Daarnaast is het zelf maken van de hapjes ook nog eens een stuk goedkoper dan alles kant en klaar kopen. Keuze 4: hoe bereiden en bewaren. Fruit maakten we elke dag vers, even in de blender of prakken met een vork en klaar is je hapje. Dit kun je eventueel ook gewoon invriezen als je teveel hebt. Groente hapjes deden we ook in de blender. Tijdens elke groente maaltijd een aardappel en wat groente extra klaar maken en vervolgens pureren. In handige vriezer bakjes van bijvoorbeeld Avent doen en in de vriezer maar. Zo hadden wij al snel een mooie voorraad in de vriezer voor als wij iets gingen eten wat nog niet geschikt was voor de baby (pittig of vet bijvoorbeeld). Om te beginnen met vaste voeding zijn er verschillende methoden. Verdiep je daarom eerst goed voordat je begint met vaste voeding. Zo kun je bijvoorbeeld kiezen om alle hapjes zelf vers te bereiden, kun je alles kant en klaar in de winkel kopen of bijvoorbeeld grotere stukken voedsel geven in plaats van gepureerd voedsel. Om je hierover in te lezen heb ik de volgende tips: Stefan Kleintjes: Eten voor de kleintjes of Nienke Gottenbos: De poepdokter junior. In deze boeken vind je uitleg over het hoe wat een waarom van methoden en voeding. Mijn tip voor de voeding kijk goed naar de eigen kindje, volg je gevoel en vertrouw op dat gevoel. Jullie zijn de ouders en beslissen wat het beste is voor je kind.

In deze blog vertel ik jullie over onze ervaring met de Tongriem Kliniek in Groningen. Lex had vanaf zijn geboorte moeite met drinken. Mijn borstvoeding kwam moeizaam op gang en daar lag eerst de focus. De kraamzorg heeft ons erg goed geholpen en na de kraamweek ging ik vol vertrouwen verder met voeden. Ik merkte al snel dat de voedingen toch best lang duurden en ook vaak achter elkaar kwamen. Iets wat niet lang is vol te houden en waar ik graag verandering in zag. Ook zag ik een dikke laag witte melk op Lex zijn tong die er niet af ging, spruw/ reflux? Het aanhappen ging vaak moeizaam dus schakelde ik een lactatiekundige in. Als eerste deed de lactatiekundige een mond onderzoek en concludeerde dat zijn lip en tongriem toch wel strak waren. Hierdoor kon Lex dus niet goed genoeg aanhappen en leeg drinken. Hij raakte snel vermoeid waardoor hij in slaap viel en dus niet genoeg kracht had om verder te drinken. Met als gevolg dat hij extra vaak wilde drinken. Zijn drink techniek zowel aan de borst als aan de fles was niet goed. Om het makkelijker te maken moest daar iets aan gedaan worden. Nu was het drinken een probleem maar op latere leeftijd kan het ook voor spraak, drink, tand en zoen problemen zorgen. Alle signalen bij elkaar opgeteld besloten we dit moeten we aanpakken, beter nu dan wanneer hij ouder is. Baby's hebben er minder last van dan oudere kinderen of volwassenen. Voor deze behandeling waren een aantal opties. Een tandartspraktijk die het lasert, de lip en tong kunnen dan niet tegelijkertijd. De KNO arts die knipt het. Of de Tongriem Kliniek, deze zijn gespecialiseerd, werken met verdoving , doen beide in één keer, er is altijd een lactatiekundige bij de behandeling, goede nazorg en service. Wij gingen voor de laatste optie! We wachttijd was echter 3 weken! Gelukkig kwamen we op de spoedlijst terecht omdat de lactatiekundige ons had doorverwezen. Binnen een uur werd ik terug gebeld dat we een week later toch terecht konden. Heel fijn! Want dat eeuwige kolven en de hele dag voeden begon op te breken. Man wat was ik zenuwachtig! Alleen bij de gedachte van de ingreep begon ik al te huilen. Waarom deden we dit kleine jongetje van 3 weken dit in vredesnaam aan?! Oké mijn man drukte me weer met de neus op de feiten en door. Het gevoel bij de kliniek was meteen goed. We moesten een vragenlijst invullen met de klachten en basis informatie. We kregen een uitgebreide mail met instructies en video's over de nazorg. Een goede voorbereiding! Toen de dag was aangebroken gingen we vol spanning naar Groningen. Lex lag heerlijk te slapen en had geen idee wat hem te wachten stond. Eenmaal in de kliniek had hij alles onder gepoept dus eerst maar helemaal schoon. De arts begon met uitleggen over de behandeling, de nazorg oefeningen werden voorgedaan en geoefend door ons. Er werden foto's gemaakt van z’n mondje. Lex lag op een grote tandartsstoel en mijn man zat bij hem. Toen de behandeling begon zat ik snikkend op een stoel, de tissues binnen hand bereik want die schijnen vaker gebruikt te worden. Lex kreeg een verdovende zalf in z’n mondje. Lex vond het erg vervelend om in de een bepaalde positie gehouden te worden en schreeuwde moord en brand. Niet omdat het veel pijn deed volgens de omstanders. Na de ingreep was het mijn beurt. Voeden! Lex zijn mondje zat onder het bloed en was overstuur en wilde dus niet goed aanhappen. Wat mij wel logisch leek aangezien hij net een heftige en vreemde ervaring achter de rug had. Uiteindelijk lukte het drinken met hulp van een tepelhoedje. De lactatiekundige keek mee en gaf nog wat tips. We werden weer foto's gemaakt van de wondjes en zodra het bloeden was gestopt mochten we weer gaan. Zo stonden we na een uur met een zetpil en slapend kind weer buiten. Wat een opluchting! Het viel reuze mee. We hadden de oefeningen en het telefoonnummer van de lactatiekundige op zak en waren dus goed geïnformeerd en voorbereid op de nazorg. Avonds werd Lex erg onrustig en de oefeningen deden pijn! Toch die zetpil maar gegeven. Zo hadden we in ieder geval een goede nacht. De volgende dag leek het drinken al een stuk effectiever, hij dronk gretiger en liet zelf los als hij genoeg had. Hij viel niet meer steeds in slaap. Wat een verandering! Niet meer de hele dag hoeven kolven. Tot 48 uur na de behandeling hebben we een zetpil gegeven. Hier werd hij wat rustiger van en de oefeningen vond hij minder vervelend. Na 2 dagen was Lex echt rustiger en dronk goed. Het aanhappen leek nog steeds een probleem maar hier kreeg ik later tips voor. Na 5 dagen hadden we de na controle. Heel fijn om nog even te laten checken of de oefeningen goed zijn uitgevoerd en wat extra tips over het drinken te krijgen. Alles was goed gelukkig en een nieuwe houding en tips qua voeden gekregen. De na controle was bij de lactatiekundige. De lactatiekundige belde overigens één dag na de behandeling al om te vragen hoe het ging met Lex, ook konden we haar altijd bellen. Onze ervaring met de Tongriem Kliniek in Groningen was erg goed. Via mail krijg je alle informatie en de video's zijn ontzettend handig. De zorg is goed en heel professioneel. Doordat ze gespecialiseerd zijn kun je denk ik geen beter zorg krijgen dan hier. De lactatiekundige belt of appt nog een paar keer om te checken of alles goed gaat. Ook krijg je nog wat enquêtes om je ervaring met de kliniek door te geven. De oefeningen moeten we nog drie weken volhouden. Hopelijk blijft Lex goed drinken en kunnen we het borstvoedingsavontuur nog lang voortzetten.